IGF 1 - LR3

Beschrijving

IGF-1 LR3, ook bekend als LR3-IGF-1, is een langwerpige en gewijzigde versie van natuurlijk voorkomende IGF-1. De natuurlijk voorkomende 70-aminozuurvorm van geactiveerde IGF-1 is essentieel voor de normale menselijke groei en ontwikkeling en werkt via IGF-1-receptoren om een anabool effect uit te oefenen om spieren op te bouwen, vandaar dat IGF-1 belangrijk is bij bodybuilding [1]. Lage IGF-1 peptidenniveaus zijn gekoppeld aan een slechte groei en een aantal metabole stoornissen [2]. Meerdere weefsels in het lichaam produceren IGF-1 en de plaats van de synthese beïnvloedt de functie ervan. Het grootste deel van IGF-1 wordt gemaakt door de lever en wordt getransporteerd naar andere weefsels in de bloedbaan, die fungeren als een endocrien hormoon [3]. Belangrijk is dat IGF-1 een centraal groeihormoon is dat het anabole groeibevorderende effect van het groeihormoon controleert. Het heeft ook een groeihormoononononafhankelijk groeistimulerend effect, dat geoptimaliseerd wordt in combinatie met het menselijk groeihormoon (HGH) [4]. In vergelijking met IGF-1 bevat IGF-1 LR3 13 extra aminozuren en is het aminozuur arginine vervangen in positie 3 [5]. Deze extra aminozuren verhogen de potentie van IGF-1 LR3 tot drie keer die van IGF-1 omdat het ongeveer 1% affiniteit heeft voor IGF-bindende eiwitten, die de groeibevorderende effecten van IGF-1 blokkeren [5, 6]. Het gemodificeerde IGF-1 LR3 peptide heeft ook de metabole stabiliteit verbeterd en blijft langer actief in het lichaam dan IGF-1 [7]. De verminderde eiwitbinding en de langere halfwaardetijd betekent dat de peptide vrij is om de groei en het herstel van spieren en botten te bevorderen en de overleving van de spieren soepeler te laten verlopen [8, 9]. Van IGF-I LR3 is aangetoond dat het de spiergroei stimuleert en de spiermassa verhoogt tot 50% [10]. Bovendien, IGF's moduleren ook hoe het lichaam glucose gebruikt via insulinesignalering en kunnen het gebruik van vrije vetzuren en vetverlies stimuleren [11].

IGF-1 LR3 heeft een verlengde halfwaardetijd van tussen de 20 en 30 uur, wat ongeveer twee keer zo lang is als ongewijzigde IGF-1 [7]. De lange halfwaardetijd betekent dat IGF-1 LR3 slechts één keer per dag hoeft te worden gedoseerd, hetzij onderhuids, hetzij intramusculair, en zal de magere spiergroei verhogen en vetreductie en gewichtsverlies in het hele lichaam bevorderen. Er kan tot 100 mcg per dag worden gedoseerd. Een standaard IGF-1 LR3 cyclus moet vier weken duren en moet worden gestapeld met een anabole androgene steroïde voor optimale resultaten.

Bijwerkingen van IGF-1 LR3 kunnen onder andere hoofdpijn en misselijkheid zijn, omdat de peptide een hypoglycemische toestand kan veroorzaken. Er is aangetoond dat hoge niveaus van dit hormoon ook de orgaanvergroting bevorderen, dus overschrijd nooit de aanbevolen dosis van 100 mcg per dag.

Referenties

1. Shavlakadze, T., et al.., Het verzoenen van gegevens van transgene muizen die IGF-I specifiek in skeletspieren overbelasten. Groeibeweging IGF Res, 2005. 15(1): p. 4-18.
2. Cohen, J., et al.., Beheer van het kind met een ernstig primair insuline-achtig groeifactor-1-deficiëntie (IGFD): IGFD Diagnose en Management. Drugs in R&D, 2014. 14(1): p. 25-29.
3. Mauras, N.., Groeihormoon, IGF-I en groei. Nieuwe inzichten in oude concepten. Moderne endocrinologie en diabetes series, deel 4. Trends in Endocrinologie & Metabolisme, 1997. 8(6): p. 256-257.
4. Laron, Z.., Insuline-achtige groeifactor 1 (IGF-1): een groeihormoon. Moleculaire pathologie, 2001. 54(5): p. 311-316.
5. Tomas, F.M., et al.., Superieure potentie van geïnfundeerde IGF-I-analogen die zich slecht binden aan IGF-bindende eiwitten wordt gehandhaafd wanneer ze worden toegediend door middel van een injectie. J Endocrinol, 1996. 150(1): p. 77-84.
6. Mohan, S. en D.J. Baylink, IGF-bindende eiwitten zijn multifunctioneel en werken via IGF-afhankelijke en -onafhankelijke mechanismen. J Endocrinol, 2002. 175(1): p. 19-31.
7. von der Thüsen, J.H., et al.., IGF-1 heeft plaque-stabiliserende effecten in Atherosclerose door het veranderen van het fenotype van gladde spiercellen. The American Journal of Pathology, 2011. 178(2): p. 924-934.
8. Zonnekloppers, A., et al.., Mechano-transductie in osteoblastische cellen omvat stamgereguleerde oestrogeenreceptor alfa-gemedieerde controle van insuline-achtige groeifactor (IGF) I receptorgevoeligheid voor Ambient IGF, wat leidt tot fosfatidylinositol 3-kinase/AKT-afhankelijke Wnt/LRP5 receptoronafhankelijke activering van bèta-catenine signalering. J Biol Chem, 2010. 285(12): p. 8743-58.
9. Patel, V.A., et al.., Defect in insuline-achtige groeifactor-1 overlevingsmechanisme in atherosclerotische plaque-afgeleide vasculaire gladde spiercellen wordt gemedieerd door verminderde oppervlakte binding en signalering. Circ Res, 2001. 88(9): p. 895-902.
10. Tomas, F.M., et al.., Insuline-achtige groeifactor-I en krachtigere varianten herstellen de groei van diabetische ratten zonder alle kenmerkende insuline-effecten te veroorzaken. Biochemisch tijdschrift, 1993. 291(Pt 3): p. 781-786.
11. Clemmons, D.R., Metabolische acties van IGF-I in de normale fysiologie en diabetes. Endocrinologie en Metabolisme Klinieken van Noord-Amerika, 2012. 41(2): p. 425-443.

Extra informatie